ჯვრის სიმბოლიკა

ზოგადად  სიმბოლოში დაფარული იყო გარკვეული ინფორმაცია. ამიტომ ზოგიერთი მათგანი თაობიდან თაობას გადაეცემოდა და სტაბილური გამოსახულებას ინარჩუნებდა, რისი შეცვლაც შეუძლებელი გახლდათ. ასეთ სიმბოლოებს უნივერსალური ბუნება ჰქონდა. სწორედ მათ განეკუთვნება:  ჯვარი, სპირალი, წრე. ადამიანებს ცოდნის ყველაზე უნივერსალური ფორმა გადაეცა სიმბოლოთა საშუალებით. სიმბოლიკაში ჩადებულია მდგომარეობა, მოვლენის სული, რომელსაც ის გამოხატავს. არცთუ იშვიათად, სიმბოლოს წვდომა, მისი არსის გაგება ხდება ინტუიტიურად , ქვეცნობიერის დონეზე.  ვინც წვდება სიმბოლოს მნიშვნელობას, მას სამყაროს შემეცნების უნარი გააჩნია. ცნობილია, რომ ყოველი საკრალური ხელოვნება ეფუძნება ფორმის მეცნიერებას. ფორმებისათვის კი ნიშანდობლივია სიმბოლიკა.

ეგვიპტური ჯვარი––ანჰი

ეგვიპტური ჯვარი T-ს ფორმისაა, რომელსაც თავზე მარყუჟი აქვს. მისი წარმოშობა უცნობია.

ჯვარი ეგვიპტელებისთვის წარმოადგენდა ცხოვრების სიმბოლოს. ეგვიპტეში ადეპტს, რომელსაც ყველა გამოცდა გავლილი ჰქონდა, აწვენდნენ T-ს ფორმის საწოლზე და ზიარებისთვის შეჰყავდათ ღრმა ძილში. ადეპტს ათავსებდნენ სარკოფაგში, რომელიც სამეფო განსასვენებელში იდგა. მესამე დღეს ის გადაჰყავდათ დერეფნების შესასვლელთან, სადაც გათვლილ დროს ამომავალი მზის სხივები ეცემოდა ტრანსში მყოფი კანდიდატის სახეს, რომელიც უკვე  ხელდასმული ფხიზლდებოდა.

ფენიქსი_მითიური ფრინველი

ფენიქსი_მითიური და მისტიკური საბურველით მოსილი ფრინველი. ის ყველაზე საოცარ

ფრინველად ითვლება. გადმოცემით, ფენიქსი ბინადრობდა არაბეთში, შესაძლოა სხვაგანაც ყოფილიყო მისი სამყოფელი. ფენიქსი არ მრავლდება ჩვეულებრივი ფრინველის მსგავსად, იწვის და აღდგება სიკვდილის შემდეგ საკუთარი ფერფლიდან. ამბობენ, ფენიქსი მხოლოდ ერთადერთია და ამიტომ ჭირს მისი ხილვა. როდესაც სიკვდილის მოახლოებას იგრძნობს, იწყებს ბუდის მოწყობას,  რომელსაც თითქოს იშვიათი და ძვირფასი მცენარეებისგან იკეთებს: ყავა, მური, ალოე. ეს მცენარეები ადვილად აალდება. ფენიქსი ჯდება ბუდეში, ელოდება ბუდის აალებს და მასთან ერთად იწვის. ოვიდიუსი წერდა, რომ დაწვის შემდეგ იბადება პატარა მატლი, რომლიდანაც ჩნდება ფენიქსი. 

სამყაროს ანუ ცხოვრების ხის მისტერია და ჯვრის სიმბოლიკა

ჯვრის სიმბოლო გაიგევებულია სამყაროს ხესთან. ჯვრის ვერტიკალური ხაზი აღმართულია სამყაროს ცენტრში (უფრო მართებულად, ერთ–ერთ სამყაროში, მის სივრცეში), სადაც ყოფიერებაა–ადამიანური ყოფიერება. ბიბლიურ სიმბოლიკაში ესაა "ცხოვრების ხე", რომელიც იზრდება "დედამიწის სამოთხეში". მიწიერ სამოთხეში, "ცხოვრების ხის" გარდა, იყო "შემეცნების ხეც"(ბოროტისა და კეთილისა). ბიბლიის მიხედვით, ის იზრდებოდა სამოთხის შუაგულში. მას მერე, რაც ადამმა მიირთვა ცნობადის ნაყოფი, შეძლო მოეწყვიტა"ცხოვრების ხის" ნაყოფიც. 

ებრაულ კაბალაში "ცხოვრების ხის" გამომხატველია "სეფიროტული ხე", სადაც მარჯვენა სვეტი და მარცხენა სვეტი წარმოადგენს დუალურ სახეს, მაგრამ მათ შორის არსებობს "შუა სვეტი", სადაც საპირისპირო ტენდენციების გაწონასწორება ხდება. ამგვარად ხდება "ცხოვრების ხის" ჭეშმარიტი ერთობა. 

ილუმინატთა საიდუმლო ორდენის ნამდვილი ისტორია

''ილუმინატი" ლათინურად განათლებულებს ნიშნავს. ერთი ვერსიით, ილუმინატთა ორდენის შექმნა შუა საუკუნეებსა და გალილეო გალილეის სახელს უკავშირდება. სათავეში ორდენს სწორედ გალილეო ჩაუდგა. ამ საიდუმლო ორგანოზაციის ერთ-ერთი მიზანი გახლდათ ეკლესიის წინააღმდეგ ბრძოლა, კონკრეტულად კი, იეზუიტების. ეს გახლდათ სამკვდრო-სასიცოცხლო ბრძოლა. ეკლესია იყენებდა ძალადობრივ მეთოდებს მეცნიერთა წინააღმდეგ.. მეცნიერები მათ პასუხობდნენ ცოდნით და არყევდნენ დოგმებს. გრძელვადიან პერსპექტივაში მეცნიერები უფრო ძლიერები აღმოჩდნენ. შეუძლებელია იეზუიტები ამას ვერ მიმხვდარიყვნენ.

ორდენის წევრი შეიძლება გამხდარიყო მხოლოდ მეცნიერი. ილუმინატთა ისტორიას და მათ საიდუმლოებებს სწავლობს მხოლოდ რამდენიმე ისტორიკოსი. ერთ-ერთ მათგანს, რომელიც პარიზის სორბონაში ასწავლის, მიაჩნია, რომ ილუმინატთა ორდენი დაფუძნდა შუასაუკუნეებში, როგორც მეცნიერთა განმანათლებლური საიდუმლო საზოგადოება, რომელიც ებრძოდა დევნას ინკვიზიციის მხრიდან. მისივე მონაცემებით, ილუმინატთა ორდენის შემადგენლობაში შედიოდნენ: ლეონარდო და ვინჩი, გალილეო გალილეი, ნიკოლაი კოპერნიკი, ნიუტონი, დეკარტი, დიდრო, ლავუაზიე. . იგივე თვალსაზრისს იზიარებს ფრანგი ჟურნალისტი ეტიენ კასე "ფალსიფიცირებულ  ისტორიაში." "ილუმინატები" იყო მეცნიერთა კავშირი, რომლებიც იცავდნენ საიდუმლო ცოდნას უბრალო მოკვდავთაგან.

ჰერმეტიზმი-ეზოთერული სწავლების საფუძველი

ძველი წყაროები გვაუწყებენ, რომ ჰერმეტიზმს საწყისი ატლანტიდის უხსოვარი დროიდან მოდის. ჰერმეტიზმის შემქმნელია ჰერმეს ტრისმეგისტოსი, რომელსაც ეგვიპტურ ღვთაება თოთის რეინკარნაციად მიიჩნევენ. თოთმა მშობლიური კონტინენტის დაღუპვის შემდეგ, ეგვიპტეში მოიტანა ცოდნა, რის გამო ეგვიპტელები მას პატივს მიაგებდნენ როგორც სიბრძნისა და დამწერლობის ღვთაებას.

თოთი რამდენჯერმე დაიბადა ხელახლა, ხან ბერძნული ღვთაება ჰერმესის სახით, ხან ძველრომაული ღვთაება მერკურის სახით. მაგრამ გარდასახვიდან გარდასახვამდე, ის დაუღალავად გადასცემდა კაცობრიობას ცოდნას, საიდანაც საბოლოოდ ჩამოყალიბდა ჰერმეტიზმი-უძველესი ოკულტური სწავლება, რომელიც მოიცავდა ფილოსოფიას, რელიგიას და მეცნიერებას.

ლეგენდის მიხედვით, სანამ საბოლოოდ დატოვებდა ამქვეყნიურ ცხოვრებას, ჰერმესმა აღმართა გიზას პირამიდები და მოათავსა ტაძრებში თავისი მემკვიდრეობა. ასე იქცა ეგვიპტე სულიერი და მისტიკური ინიციაციის ცენტრად საუკუნეების წინ.

"ოქროს განთიადის" საიდუმლო ორდენი

"ოქროს განთიადი"-მაგიური ორდენი, მე-19 საუკუნის ბოლოსა და მე-20 საუკუნის დასაწყისში ბრიტანეთში მოქმედი  ჰერმეტულ, ოკულტური ორგანიზაცია. ის ეწეოდა თეურგიის, მაგიის, ალქიმიის პრაქტიკას და ხელს უწყობდა საკუთარი ადეპტების სულიერ განვითარებას. ორდენმა დიდი გავლენა მოახდინა მე-20 საუკუნის დასავლეთის ოკულტიზმზე.

ამ ორდენის დაფუძნებას წინ უძღოდა 1865 წელს "ინგლისის როზენკრეიცერთა საზოგადოების" შექმნა. ორგანიზაცია თავის რიგებში იღებდა მხოლოდ ოსტატ-მასონებს, ვისაც თავის ლოჟებში კარგი სტატუსი ჰქონდა. მისი პირველი მეთაური გახლდათ რობერტ ვენტვორტ ლიტლი, რომელმაც შეიმუშავა საზოგადოების რიტუალები მასონური საცავიდან მოპოვებული ხელნაწერების საფუძველზე. 1878 წელს ის გარდაიცვალა. მისი ადგილი საზოგადოებაში დაიკავა დოქტორ უილიამ ვუდმანმა, უილიამ უესტკოტთან და სამუელ მაკგრეგორ მატერსონთან ერთად. ვუდმანი აღმოჩნდა შემდეგ "ოქროს განთიადის" ორდენის დამარსებელთა შორის.

რანიუ ნეროს წინასწარმეტყველება კაცობრიობის მომავალზე

1972 წელს, ქალაქ ბოლონიის ფრანცისკანელთა მონასტრის ბიბლიოთეკაში, აღმოჩნდა მე-14 საუკუნის უნიკალური ხელნაწერი "ტოსკანის ბალახები". მკვლევარებმა აქამდე უცნობი ხელნაწერი გადაშალეს და გაოცდნენ. ძველ, ბალახებზე დაწერილ ტრაქტატის ყდაში  საგულდაგულოდ იყო დამალული ხელნაწერი წიგნი წარწერით: "რანიუ ნერო. მარადიული წიგნი. ორაკული."

მისტიკური წინასწარმეტყველებათა ხელნაწერი კრებული მომავალზე აფორისტიკული ფორმით იყო შესრულებული. ვინაიდან ეკლესია არ იწონებდა უჩვეულო წინასწარმეტყველებებს, ხელნაწერის გადასარჩენად, რომელიღაცა ბერს მოსვლია აზრად თავში ერთი წიგნი მეორეში ჩაედო.

ისტორიკოსებმა გაარკვიეს, რომ სახელი რანიუ ნერო გამოგონილია და გერმანულად ის ნიშნავს "შავ ობობას" ან "შავ ბერს". ამ ფსევდონიმით აწერდა ხელს ავტორი ტექსტებს, რომელსაც ამთავრებდა შავი ობობას სტილიზებული გამოსახულებით. არსებობს რანიუს ნამდვილი სახელის ორი ვერსია.

ნიუტონის წინასწარმეტყველება სამყაროს აღსასრულზე

თითქმის ყოველდღე გვესმის სამყაროს აღსასრულის შესახებ  ახალ-ახალი წინასწარმეტყველება. ექსტრანსენსები, მაგები თუ ასტროლოგები საკუთარ მოვალეობად მიიჩნევენ "გაგვახარონ" აპოკალიფსის ზუსტი თარიღით. კარგად გვახსოვს მასიური ფსიქოზიც 2012 წელს, რაც მაიას კალენდარს უკავშირდებოდა. ცრუ აღმოჩნდა მსგავსი სხვა თარიღებიც. ამიტომ ჭკვიანი ადამიანები ასეთ წინასწარმეტყველებას ყურადღებას არ აქცევენ. მაგრამ როცა სამყაროს აღსასრულის თარიღს ასახელებს ისეთი დიდი მეცნიერი, როგორიც იყო ისააკ ნიუტონი, ძალაუნებურად დაფიქრდები.

"ანანერბეს" სკივრი და აღმოჩენილი უცნობი თავისქალები კავკასიაში

ცნობილია, რომ ნაცისტურ გერმანიაში მოქმედებდა ოკულტური ორგანიზაცია "ანენერბე". ეს ორგანიზაცია არსებობდა 1935-1945 წლებში. ის შეიქმნა "გერმანული რასის" ტრადიციების, ისტორიისა და მემკვიდრეობის შესასწავლად. ორგანიზაციის წევრები აწყობდნენ ექსპედიციებს ტიბეტში, ანტარქტიდაში და კავკასიაში.

1942 წელს  გერმანიის დაზვერვის ესკადრილიას ჰქონდა ბაზა მაიკოპში. ესკადრილია აღჭურვილი იყო იმ დროისთვის სრულყოფილი დაზვრევის აპარატურით. მაიკოპი იქცა ვერმახტის ქვეგანაყოფის საშტაბო ქალაქად.

პითაგორელები, ეტრსუკთა საძმო და ნოსტრადამუსი

ნოსტრადამუსი თავის ნაშრომებში ახსენებდა რომელიღაც საიდუმლო საზოგადოებას. მკვლევარები ამ საზოგადოებას "ეტრუსკთა საძმოს" სახელით იცნობენ. ამ "საიდუმლო ფილოსოფიური საზოგადოების " შემადგენლობაში შედიოდნენ ეტრუსკები, რომლებმაც  ბვერი ჩანაწერი დატოვეს ხელდასმულთათვის. ეტრუსკულ კულტურაში აშკარად იგრძნობა კავშირი პითაგორეს იდეებთან. სავარაუდოდ, ნოსტრადამუსი საუბრობდა სწორედ პითაგორელებზე.

ამ ადამიანებს სურდათ იდეალური სახელმწიფოს შექმნა. ისინი თვლიდნენ, რომ სიტყვები და მისი შემადგენელი ცალკეული ასოები შეესაბამება მათემატიკურ ფორმულებს, მუსიკა განასახიერებს წმინდა მათემატიკის ჰარმონიას, ხოლო ფილოსოფია მიუთითებს მომავლის პერსპექტივაზე. მათ სწამდათ სულთა გადასახლების და შეიმუშავეს "პითაგორული ცხოვრების  წესი", რომელიც ეფუძნებოდა რთულ საკულტო აკრძალვების სისტემას.

ამოუცნობი ეგვიპტე_ძველი ეგვიპტელები და ადამიანთა კლონირება

"მეფეთა ველზე" აღმოჩნდა დიდი ხნის წინ გაძარცული რამზეს II სამარხი. ამ გათხრებს 1925 წელს ხელმძღვანელობდა ინგლისელი არქეოლოგი უილერი. ის დაინტერესდა აკლდამის კედელზე გაკეთებული წარწერით, რომელიც არაჩვეულებრივი იეროგლიფებით იყო შესრულებული. მეცნიერმა რამდენიმე ფოტოსურათი გადაიღო და გათხრების ადგილი დატოვა იმ იმედით, რომ მეორე დღეს გააგრძელებდა სამუშაოებს.

მაგრამ ღამით მოხდა უბედურება. ორმა არაბმა მუშამ, სავარაუდოდ ჩათვალა, რომ სამარხში ინახებოდა განძი და შეაღწია შიგნით. ხაფანგი, რომელსაც შემთხვევით გადაურჩა უილერი, ამოქმედდა, სამარხის თაღი ჩამოინგრა და მუშები დაიღუპნენ. უილერს აღარ განუახლებია გათხრები. ის დაბრუნდა ინგლისში. 1925 წელს "ბრიტანეთის არქეოლოგიურ მაცნეში" გამოაქვეყნდა სტატია სახელწოდებით "უსახელო ფარაონი". სპეციალისტებს ამ სტატიისთვის განსაკუთრებული ყურადღება არ მიუქცევიათ. თავად უილერი ინგლისიდან გაემგზავრა და თავი დაანება სამეცნიერო მოღვაწეობას. ის გარდაიცვალა მარსელში ღრმად მოხუცებული 1962 წელს.

1963 წელს ბრიტანეთის მუზეუმის ეგვიპტურ-ასირიული განყოფილების ასისტენტმა დევიდ სეილორმა ძალიან იაფად იყიდა პატარა არაბულ მაღაზიაში გაურკვეველი გზით მოხვედრილი თუთმოს I დროინდელი პაპირუსი. მეცნიერის ვარაუდით, პაპირუსი წარმოადგენდა ქურუმთა ერთგვარ კრიპტოგრაფიას. მისი ამოხსნა გახდა სეილორის ცხოვრების მიზანი. სეილორმა ამ საქმეში რაღაც შედეგებს მიაღწია და ცალკეული სიტყვების წაკითხვა შეძლო.