Thursday, 29 June 2017

რა საიდუმლოს ინახავს ლაბირინთები ( ნაწილი II )



ლაბირინთის გამოსახულება შეიცავს საკრალური გეომეტრიის არავერბალურ გზავნილს, რაც ნათლად ჩანს თუნდაც ამ სურათზე, სადაც მანდალის ფორმის ლაბირინთს გარშემო სიცოცხლის ყვავილები აკრავს. ლაბირინთს მანდალის ნაირსახობადაც კი მიიჩნევენ, მაგრამ ისეთ მანდალად, რომელსაც გააჩნია მოძრაობის მიმართულება  და აქვს ღია შესასვლელ-გამოსასვლელი. ამასთან, როგორც წესი მანდალის საკრალური სივრცე გარშემორტყმულია სპეციალური დამცავი კვადრატით. ამგვარად, მანდალა ლაბირინთით გვიხსნის იმას, რაც მას შუამავალს ხდის ზეგრძნობად სამყაროსა  და ხილულ ფორმებს შორის, სადაც ვარსებობთ. ლაბირინთ-მანდალის მეორე შესაძლებლობა დაკავშირებულია მის შიდა ფიზიკურ მოძრაობასთან, თუ რა თქმა უნდა, მას გააჩნია დიდი ზომები. ლაბირინთის ტიპოლოგიური კლასიფიკაციისას ძირითადი ყურადღება ექცევა გეომეტრიულ ფორმებს, რომელიც მის საფუძველში დევს. ყველაზე გავრცელებული ძველი ლაბირინთის ფორმებია: სხვადასხვა სპირალი, ჯვრები და სვასტიკები.

Tuesday, 27 June 2017

რა საიდუმლოს ინახავს ლაბირინთები ( ნაწილი I )



ლაბირინთი-ეს სიტყვა იდუმალებითაა მოცული, ყოველთვის დიდ დისკუსიებს იწვევდა და იწვევს. გამოქვაბული იყო ადგილი, სადაც სრულდებოდა ინიციაცია. ლაბირინთი წინ უსწრებდა ინიციაციას გამოცდების სახით. ეს გახლდათ გამოქვაბულისკენ მიმავალი  გზა წინააღმდეგობების გადალახვის საშუალებით. ის მისასვლელს უკეტდა უზიარებელთ. ლაბირინთი არის საინიციაციო ადგილი, ასევე, მისტერიებისთვის განკუთვნილი სალოცავის შესასვლელი.  დასაბამიდან ლაბირინთს იყენებდნენ ინიციაციურ გამოქვაბულთან მჭიდრო კავშირში. გამოქვაბული შეიძლება იყოს ადგილი ინიციაციური სიკვდილისა და მეორედ დაბადებისა, რომლის საშუალებით ხდებოდა ჯოჯოხეთში შთასვლა და ასევე დედამიწის ზედა სფეროებში ასვლა.

ლაბირინთი დახლართული სტრუქტურაა, რომელიც განსაკუთრებული ძალის მქონე ადგილს იცავს და ზღუდავს იქ მისასვლელს. ეს ზონა არის ორ სამყაროს შორის გადასასვლელი, ხოლო თავად ლაბირინთი სიმბოლური ჭიშკარი.

 ყველაზე უძველესი ლაბირინთი აღმოჩენილია კუნძულ სარდინიაზე 1965 წელს''ტომბა დე ლაბირინტოს', რომელიც ისტორიამდელ სამარხზეა გამოსახული.



 ჩვეულებრივი ადამიანისთვის სიტყვა ლაბირინთი ასოცირდება ''არეულ გასასვლელებთან''. ელინამდელი ლაბირინთი ასეთ წარმოდგენას არ ჰქმნიდა. უძველესი ლაბირინთები არ იწვევდა დაბნეულობას. მასში დაკარგვა შეუძლებელი იყო, ვინაიდან არ იყო გზაჯვარედინები და განშტოებები. შესასვლელიდან გზა მიდიოდა ცენტრისაკენ.

Sunday, 18 June 2017

გრაალის თასი და მისი კავშირი ქართველურ სამყაროსთან ( ნაწილი II)



როგორც უკვე აღვნიშნე ბერილუსი კაპადოკიელი იყო. ის აღმოსავლეთიდან იყო ჩასული დასავლეთში. კაპადოკიელი იყო ნინო ქართველთა განმნათლებელიც. ნინოს მამა ზაბილონი რომის სამსახურში იყო და თავი გამოიჩინა ფრანკთა წინააღმდეგ ბრძოლაში. მოიგო ბრძოლა და ბევრი ტყვედ აიყვანა. ტყვეებმა მას ქრისტიანულად მონათვლა სთხოვეს. ზაბილონმა გაიხარა, მონათლა ტყვეები და თავისუფლება მიანიჭა.ზაბილონი ფრანკთა განმანათლებელი გახდა. მოგვიანებით ის დაქორწინდა და შეეძინა ნინო ქართველთა განმანათლებელი. ტიტურელის წინაპარი ბერილუსიც ფრანკთა განმანათლებელი იყო და ამავე დროს მათი მეფეც. ქრისტიანული დოგმატიკის დამფუძნებლებად გვევლინებიან კაპადოკიელი მამები: ბასილი დიდი კესარიელი,  გრიგოლ ნაზიანზელი, გრიგოლ ნოსელი.

Saturday, 17 June 2017

გრაალის თასი და მისი კავშირი ქართველურ სამყაროსთან (ნაწილი I)



მკვლევართა აზრით ტერმინი "გრაალი'' მომდინარეობს ძველპროვანსულიდან. სავარაუდოდ მისი ძირი კაპადოკიურია-"გრაცალ''. გრაალის მიმდინარეობა კაპადოკიაში მცხოვრებ ქართველურ ტომებს უკავშირდება. ქართლში არსებობს ამჟამად ყველასთვის კარგად ცნობილი სოფელი გრაკალი.

კაპადოკიელთა ქართულ სამყაროსთან კავშირზე ყურადღება გაამახვილა გერმანელმა მეცნიერმა კარლ ჰოლმა. პირველწყაროებზე დაყრდნობით მან ცხადყო, რომ ჯერ კიდევ მეექვსე საუკუნეში მცირე აზიის ტერიტორიაზე მცხოვრები ხალხი ადგილობრივ ენებზე მეტყველებდა. ამ მხრივ, ყველაზე მკვეთრ სურათს იგი კაპადოკიის მაგალითზე იძლევა. ანტიკური სამყაროს მკვლევარი მომზენი ხაზს უსვამს, რომ კაპადოკია რომის იმპერიის საწყის ხანაში სრულებითაც არ იყო ბერძნული. რანოვიჩი აღნიშნავს, რომ ბერძნულ და ლათინურ ენებზე მხოლოდ ქალაქის მაცხოვრებლები და მოსახლეობის ძალიან მცირე ნაწილი საუბრობდა კაპადოკიაში. გადმოცემით, გრაალის პირველი მფლობელი გახლდათ ტიტურელი (კაპადოკიელი). გრაალის მოძრაობა შეიქმნა ჯერ კაპადოკიაში, შემდეგ პროვანსში და ლანგდოკში, სადაც ცხოვრობდა ძველი იბერიული მოსახლეობა.

Thursday, 15 June 2017

რიტუალური გამოქვაბული ტაილანდში



დედამიწაზე ბევრია ისეთი ადგილი არქეოლოგებსა და მეცნიერებს რომ იზიდავს. ასეთ ადგილებს განეკუთვნება ტაილანდში მდებარე გამოქვაბული, სადაც თავმოყრილია ადამიანის უამრავი ჩონჩხი. ამ გამოქვაბულს რიტუალური დანიშნულება ჰქონდა.

დევიდ ვოდლმა ცხოვრება ტაილანდის შესწავლას მიუძღვნა. იგი დაინტერესებული იყო სხვადასხვა ხალხის წეს-ჩვეულებების, რწმენისა და კულტების შესწავლით, რომელიც გავრცელებული იყო მოცემულ ტერიტორიაზე ძველად. XVI საუკუნის ჰოლანდიელი მოგზაურის  ჩანაწერების შესწავლისას, მან აღმოაჩინა ერთი ჩანაწერი ტაილანდის ჩრდილოეთით მცხოვრებ ტომზე. ეს ტომი ცხოვრობდა ჩაკეტილ სოციუმში. უკვე მაშინ დადიოდა ლეგენდები ამ მცირერიცხოვანი ხალხის დაუნდობლობაზე. ჰოლანდიელი მოგზაურის გადმოცემით  ბევრ საშინელ ამბავს ყვებოდნენ ამ პატარა ეთნოსზე.

მეცნიერზე ისე იმოქმედა ამ ჩანაწერებმა, რომ მან მოისურვა იმ ადგილის ნახვა და იქ არქეოლოგიური გათხრების ჩატარება. ჩანაწერებში ნახსენები იყო მოკლული მტრების ჩონჩხებით სავსე რიტუალური გამოქვაბული, სადაც  დიდი განძი ინახებოდა.

Sunday, 11 June 2017

პროტოიბერიული ანუ მედიტერანული სამყარო ( ნაწილი II )

                                                         

 ნოსტრადამუსის მე-5 ცენტურის 54-ე კატრენში წერია:                                                                   "შავი ზღვიდან და დიდი ტარტაროსიდან გამოჩნდება მეფე, 
რომელიც მოვა იმისთვის, რომ შეაზანზაროს  გალია
(საფრანგეთი), ის გამოაღვიძებს ჩრდ. კავკასიასა და
ამიერკავკასიას, ბიზანტიაში (საბერძნეთი)                                                                                დატოვებს თავის გამაფრთხილებელ კვერთხს".               

ლუის სპენსი გახლდათ შოტლანდიელი მეცნიერი, მკვლევარი და ჟურნალისტი. ის დაინტერესებული იყო თემით, რომელიც სტატიის სათაურად გვაქვს გამოტანილი. საკუთარი კვლევის შედეგებს წიგნად აქვეყნებდა. გაგაცნობთ მის საინტერესო მოსაზრებებს ამასთან დაკავშირებით.

სპენსის აზრით პლატონის მიერ ატლანტიდიდან შემოჭრის მითითებული, მიახლოებითი თარიღი ემთხვეა აზილიურ-ტარდენოაზიური ხალხების-იბერიული რასის ევროპაში განსახლების ხანას. ასევე აფრიკაში გადასახლებას-"ლიბია ეგვიპტემდე და ევროპა ეტრურიამდე წარმოადგენს რეგიონებს, სადაც პროტოიბერებმა ჰპოვეს სამშობლო. მათ ეკუთვნის მშვილდის გამოგონება. მამაკაცებს ჰქონდათ გრძელი თმა და გვირგვინის ფორმით იმაგრებდნენ მას." ლუის სპენსს მიაჩნდა, რომ ატლანტიდა დაიპყრო რასამ, რომელიც ჰგავდა ჩრდ.აფრიკის ბერბერებს ე.ი. იბერებს-მაღლები, კარგი აღნაგობისანი, მუქთმიანნი და წაბლისფერთმიანნიც, ნაცრისფერი ან ცისფერთვალება და ძალიან ჰგავდნენ კანარის კუნძულების გუანჩებს. სავარაუდოდ გუანჩები მათი შთამომავალნი უნდა იყვნენ. ბევრი მკვლევარი საუბრობს კანარის კუნძულების აბორიგენთა ბერბერულ ან იბერიულ ფესვებზე.

Saturday, 10 June 2017

პროტოიბერიული ანუ მედიტერანული სამყარო ( ნაწილი I )

                                                                        ევროპის ხალხთა კარიბჭე კავკასიის                                                                                          ირგვლივ და  პონტოს სანაპიროზეა-                                                                                                                        კარლ რიტერი                                                                                                                      


როგორც ცნობილია ვილჰელმ ჰუმბოლდტს ეკუთვნის თეორია პროტოიბერიული, მედიტერანული რასის შესახებ. რაც გულისხმობს იმას, რომ სამხრეთ ევროპის: პირენეეების, იტალიის, ხმელთაშუა ზღვის კუნძულების პირველადი მოსახლეობა იყო იბერიული. ძველ იბერთა გავრცელების არეალი ინდოეთსა და პალესტინასაც წვდებოდა. ჰუმბოლდტი მიუთითებდა იბერიული და სიცილიური სახელწოდებების მსგავსებაზე და აღნიშნავდა, რომ ესპანეთისკენ მიმავალ გზაზე იბერებმა შეიარეს სიცილიაში, იბერები სახლობდნენ სარდინიასა და კორსიკაზე, საიდანაც იძულებით გადასახლდნენ დასავლეთში. "ნათლად ჩანს, რომ სიკანები იყვნენ სიკულების მონათესავენი. სიცილიის ავტოხთონური მოსახლენი იყვნენ იბერები.  ლიგურები-დიდი ტომი უძველეს დროს სახლობდა ევროპის დასავლეთ და სამხრეთ ნაწილში. იბერებს ეკავა კელტების შემოჭრამდე მთელი გალია, უმბრების, სამნიტების, ოსკების, ეტრუსკების დამიკვიდრებამდე."

ხშირად მიმდინარეობს დავა "იბერი"-ს ეტიმოლოგიასთან დაკავშირებით. გამოითქმება აზრი, თითქოს დასავლეთში მოსახლე იბერებს არაფერი აკავშირებდათ ჩვენ ძველ წინაპრებთან. ს. ჯანაშია მიიჩნევდა, რომ ყველა სხვა ხალხი ვისთვისაც აღმოსავლეთ ქართველნი ცნობილი იყვნენ ან არიან, ხმარობს ქართველთა ტომის და ეროვნების აღსანიშნავად ტერმინს არა ''ქართველ''–ს, არამედ სხვა სახელწოდებებს, რომლებიც სათანადო ანალიზის შედეგად ყველა ერთ ფუძეზე დადის. ეს არის ''იბერი''. ეს სატომო სახელი შესულია ბერძნულ მწერლობაში და აღნიშნავს ქართველ ხალხს. რომაელებმა ქართველთა აღსანიშნავად დაამკვიდრეს სახელწოდება ჰ ი ბ ე რ ი (Hiber).

Friday, 9 June 2017

შამბალა_მითიური ქალაქი, რომლის ნახვას ბევრი ოცნებობს



იდუმალებით მოცული ტიბეტი ყოველთვის იყო არამარტო ფილოსოფოსთა და მისტიკოსთა, არამედ სახელმწიფო მოღვაწეთა ყურადღების ცენტრში. სადღაც ჰიმალაის მთებს იქით მდებარეობს იდუმალი შამბალა. იქ მცხოვრებნი მართავენ მთელი მსოფლიოს ბედს.

გადმოცემით, შამბალა წმინდა ადგილია, სადაც მიწიერი სამყარო ზიარი ხდება შემეცნების უმაღლეს მდგომარეობასთან. აღმოსავლეთში იციან, რომ არსებობს ორი შამბალა: ერთი მიწიერი, ხოლო მეორე-უხილავი. მიწიერი შამბალას მდებარეობის შესახებ გამოთქმულია სხვადასხვა ვარაუდი. ერთის მიხედვით, ეს ადგილი მდებაორეობს უკიდურეს ჩრდილოეთში. ამბობენ, რომ ჩრდილოეთის ნათება უხილავი შამბალას სხივებია. ტიბეტში შამბალას ძველი სახელწოდება გახლდათ ჩანგ-შამბალა, რაც იგივე ჩრდილოეთის შამბალაა. ზოგიერთის აზრით, შამბალა მდებარეობს პამირში, თურქმენეთში, ან კიდევ ცენტრალურ გობში (მონღოლეთი).

სიანტერესოა, რომ ბევრი სხვა გამოგონილი მაგიური ადგილებისგან განსხვავებით, შამბალა რატომღაც აღნიშნულია ძველ რუკებზე.

ტიბეტელ ბუდისტებს მიაჩნიათ, რომ შამბალა მდებარეობს ჰიმალაებს მიღმა, ბროლის მთის ძირში. იდუმალ ქალაქში ცხოვრობენ მასწავლებლები. ისინი კულისებიდან მართავენ მთელი კაცობრიობის ბედს. იქ მოხვედრა ყველას არ ძალუძს-მხოლოდ მას ვისაც აქვს სუფთა გული და ნათელი სული. ასეთებისთვის იხსნება შამბალას კარი.

Wednesday, 7 June 2017

საოცარი "ცისფერი ხვრელი" და ეშმაკის ჭა



"ცისფერი ხვრელი" ვერტიკალური წყალქვეშა ქვაბულია, რომელიც მდებარეობს დაჰაბიდან 15 კილომეტრში უდაბნოს სანაპიროზე, წითელ ზღვაში. ამ ადგილს მყვინთავთა სასაფლაო შეარქვეს, ვინაიდან საყვინთავად ყველაზე საშიში ადგილია. მყვინთავები ეშვებიან ჭაში ell bells, რომელსაც  ეშმაკის ჭა შეარქვეს, გადალახავენ რიფებს და ამოდიან ცისფერი ხვრელიდან. მაგრამ უცნაური შემთხვევითობის გამო გამოცდილი მყვინთავები,  პროფესიონალური აღჭურვილობითაც კი, ბნელ სიღრმეთა მსხვერპლად იქცევიან ხოლმე.



არსებობს ადგილობრივი ლეგენდა, რომ უხსოვარ დროს აქ ცხოვრობდა ემირი. მას ჰყავდა ქალიშვილი. როცა ემირი საომრად მიდიოდა, მისი ქალიშვილი ორგიებს აწყობდა ადგილობრივ ყმაწვილებთან. მის უზნეობაზე ხმები რომ არ გასულიყო სასახლის კარს მიღმა, ემირის ქალიშვილი ყმაწვილებს   ორმოში ახრჩობდა. საბოლოოდ ემირმა მაინც შეიტყო საკუთარი შვილის სამარცხვინო საქციელის ამბავი და ბრძანა  დაესაჯათ ის. ემირის ქალიშვილი გადახტა ცისფერ ხვრელში და თან დაიმუქრა, რომ  ყველას თან წაიყვანდა ვინც ამ წყალში შესვლას გაბედავდა.

ეს ამბავი თუ ფანტასტიკას ჰგავს, სამაგიროდ ადამიანთა აქ დაღუპვა სავსებით რეალურია. დაღუპულ მყვინთავთა სამახსოვროდ სანაპიროზე მემორიალური დაფებიც კი გაკეთდა.

Saturday, 3 June 2017

პროტოიბერიული ანუ მედიტერანული სამყარო_ნურაგები, სარდინიის დიდი საიდუმლო



კუნძულმა სარდინიამ უძველეს დროს სახელი გაითქვა მცენარით, რომელიც აქ იზრდება-
sardonik hebra. ამ მცენარეს პატარა დოზით იყენებდნენ, როგორც ფსიქოტრონულ საშუალებას, ხოლო დიდი დოზით ის საწამლავია და მიღებისთანავე კლავს ადამიანს,
რასაც თან ახლავს კრუნჩხვები. მიცვალებულს სახეზე აღებეჭდება ერთგვარი ღიმილი.
სწორედ ამიტომ ბოროტ და დამცინავ ღიმილს სარდონულსაც უწოდებენ.

პირველი ადამიანები სარდინიაზე გამოჩნდნენ 10 ათასი წლის წინ. სავარაუდოდ ისინი აქ მოსული იყვნენ კუნძულ კორსიკიდან. ნეოლითის ხანაში კი კუნძულ სარდინიაზე გამოჩნდნენ იბერები, ეტრუსკები. მოგვიანებით მიემატნენ ჩრდ. აფრიკის მოსახლენი და ბერძნები. ახალმოსულნი მშვიდობისმოყვარენი იყვნენ. არქეოლოგიური გათხრებისას ძალზედ ცოტაა აღმოჩენილი იარაღი. კუნძულზე ვერ ნახავთ ციხესიმაგრეს. როგორც ჩანს, სოციალური სტრუქტურა საკმაოდ დემოკრატიული იყო. სარდინიაზე ძვ.წ. აღ. მე-3 ათასწლეულში უკვე არსებობდა დიდი ქვის ნაგებობები-მეგალითები, რომელიც "ოციერის" კულტურის სახელწოდებითაა ცნობილი. ნურაგამდელი ხანა დაახლოებით ჩვ.წ. აღ.-მდე 3800-2900წ.-ს განეკუთვნება.

Thursday, 1 June 2017

დაკარგული კუნძული ენვაიტენეტი



კუნძული ენვაიტენეტი მდებარეობს რუდოლფას ტბაზე, ჩრდილოეთ კენიაში. ესაა რამდენიმე კილომეტრიანი ხმელეთი, რომელიც საკმაოდ ცუდი რეპუტაციით სარგებლობს. შემთხვევითი არაა, რომ ადგილობრივები მას უწოდებენ დაუბრუნებელს. იქ წასულთაგან არავინ დაბრუნებულა უკან.

კუნძულის მთელი სანაპირო ნიანგებსა და შხამიან გველებს-სამეფო კობრებს აქვს ოკუპირებული. ისინი იმალებიან ქვების ქვეშ და სილაში. ვინც ნიანგებსა და გველებს გადაურჩება, მას მაინც არ ასცდება კუნძულის წყევლა. ეს ლამაზი კუნძული დროდადრო  ბურუსში ეხვევა და რაღაცას მალავს.

ენვაიტენეტის კუნძულზე ადამიანთ საიდუმლო გაქრობის ისტორია იწყება 1630 წლიდან. იმ დროს რამდენიმე ოჯახმა გადაწყვიტა დამალოდა  მონათა მოვაჭრეებს. ამისთვის ამოირჩიეს რუდოლფას კუნძული ტბაზე. იქ მისულებმა შეამჩნიეს  მცენარეების  უცნაური ზურმუხტისფერი მწვანე ფერი. კუნძულზე ცხოველები და ფრინველები არ ჩნდა. უჩვეულო იყო ასევე გლუვი მოყავისფრო ქვების მოულოდნელი გაქრობა და შემდეგ კვლავ გამოჩენა. ქვები გროვებად ეწყო, თითქოს ვიღაცამ სპეციალურად გააპრიალა.

კუნძულს თავშეფარებულნი შეეჯახნენ მისტიკური მოვლენების მთელ წყებას. ახალ მთვარეობისას ყოველთვის ისმოდა საშინელი ყვირილი და ხნგრძლივი კვნესა, რომელიც საათზე მეტხანს გრძელდებოდა ხოლმე. ახალმა მოსახლეებმა გაარკვიეს, რომ კუნძულის ზოგიერთი ადგილზე გადასვლა შეუძლებელი იყო, ვინაიდან ხის ტოტები ერთმანეთზე იყო გადახლართული. ამასთან, ღამით მათ აწუხებდა კოშმარები: სიზმარში ხედავდნენ იდუმალ არსებებს, რომელიც ბუნდოვნად ჰგავდნენ ადამიანებს.

უცნაური რამ მოხდა 1935 წელს, როცა კენიაში ბრიტანეთის ეთნოგრაფიული ჯგუფი მუშაობდა. კუნძულ ენვაიტენეტზე, ტბა რუდოლფას მახლობლად ჩავიდა ორი მეცნიერი  რათა ადგილობრივი ტომის ცხოვრება შეესწავლა. ისინი ყოველდღე  კოლეგებს შეტყობინებას უგზავნიდნენ. მას შემდეგ რაც შეწყდა მათგან შეტყობინება, მაშველთა ჯგუფმა იქაურობა თავდაყირა დააყენა, მაგრამ მეცნიერთა კვალს ვერსად მიაგნო. ძებნაში აბორიგენებიც ჩაერთვნენ, მაგრამ უშედეგოდ. მრავალი წელი გავიდა მას შემდეგ და მეცნიერთა იდუმალებით მოცული გაქრობა დღესაც არაა გახსნილი.

კუნძულის პირველი მოსახლენი ამბობდნენ, რომ ქვები და მცენარეები მათ დასახლებაში ხშირად იკარგებოდა, მერე ისევ ჩნდებოდა, მაგრამ უკვე სხვა ადგილას. სავსე მთვარეობისას მათ ხშირად ესმოდა საშინელი ღრიალი დედამიწის სიღრმიდან, რაც ხანდახან რამდენიმე საათს გრძელდებოდა. მოსახლენი ირწმუნებოდნენ, რომ კუნძულზე მოჩვენებები სახლობენ-ადამიანისმაგვარი ნახევრად გამჭვირვალე არსებები. მათთან შეხვედრის შემდეგ ტომის წევრებს დროებით დამბლა ეცემოდა. ამ არსებების ყოველი გამოჩენის შემდეგ, კუნძულზე ტრაგედია ხდებოდა. ვინც გადაეყრებოდა მათ, იღებდა სერიოზულ ჭრილობებს, ავად ხდებოდა და კვდებოდა.