ტიბეტელი ბერები და ნაცისტური გერმანია

1938 წელს ბერლინიდან ტიბეტის დედაქალაქ ლხასში ჩავიდა გერმანელთა ექსპედიცია. გერმანელებმა მალე შესძლეს კონტაქტის დამყარება დალაი-ლამასთან, ტიბეტელებთან და ტიბეტური რელიგია ბონის ქურუმებთან. ბონი ნიშნავს "შავ გზას". მათ გერმანელ მეცნიერებს არამარტო მშობლიური მთების გამოკვლევისა და ადგილობრივებთან ურთიერთობის, არამედ საიდუმლო რიტუალების კინოგადაღების უფლებაც მისცეს.

რითი მოიხიბლნენ ქურუმები, რომ უცხოელებს ბევრი რამის ნება დართეს, რის უფლებასაც თავისივე ხალხს არ აძლევდნენ? სტუმრები ჩავიდნენ ქვეყნიდან, რომელმაც სვასტიკა სახელმწიფო სიმბოლოდ აქცია. ეს უბრალო სვასტიკა კი არა, ზუსტად ისეთივე იყო როგორსაც საუკუნეების განმავლობაში ეთაყვანებოდნენ ტიბეტში.

რიცხვითი სიმბოლიკა_ნუმეროლოგია (ნაწილი II )

შვიდი-7 (ჰეპტადა)-შვიდიანის ეზოთერული მნიშვნელობა მდგომარეობს პროცესის ან მოვლენის დასრულებაში. შვიდიანი გამოხატავს სულის მეუფებას ფორმაზე. თავისი

ადამიანური არსით შვიდიანი მაჩვენებელია უმაღლესი ტრიადის გამარჯვებისა სხეულის ქვენარე ყოფიერების ოთხიანზე, რომელიც ადამიანში განყოფის გრძნობას იწვევს. მისი გრაფიკული გამოსახულება გახლავთ შვიდქიმიანი ვრსკვლავი ან პანტაკლი. გამოხატავს რა მაკროკოსმოსის სრულყოფას დაკავშირებულს მიკროკოსმოსთან, შვიდიანი აღნიშნავს მთლიანობას, სრულყოფას, უმაღლეს სიმეტრიას, საიდუმლოს, დასრულებას.

პითაგორელები შვიდიანს ქედის მოხრის ღირსად მიიჩნევდნენ. ის რელიგიის რიცხვად მიიჩნეოდა, ვინაიდან ადამიანს მართავს შვიდი ზეციური სული. მას ხშირად ცხოვრების რიცხვსაც უწოდებენ. შვიდი აღნიშნავს სრულ წესრიგს, სრულ ხანას ან ციკლს. ის შეესაბამება სივრცის შვიდ მიმართულებას. შვიდიანს თვლიდნენ ქალწულ რიცხვად, ვინაიდან ის წარმოქმნის ახალ რიცხვს. შვიდიანი წარმოადგენს ექვსკუთხედისა და ექვსქიმიანი ვარსკვლავის ცენტრს.

რიცხვითი სიმბოლიკა_ნუმეროლოგია ( ნაწილი I )

ნუმეროლოგია წარმოადგენს კომპლექსური ეზოთერულ მეცნიერებას. საკმარისი ცოდნის გარეშე ფსიქოლოგიაში, სოციოლოგიაში, ისტორიასა და ბიოლოგიაშიც კი, მომხდარზე სრული სურათის მიღება შეუძლებელია.

ნუმეროლოგიის არსი გახლავთ რიცხვთა საიდუმლო მნიშვნელობის გაშიფვრა. სულ ათი: ნულიდან დაწყებული ცხრის ჩათვლით. შეუძლებელია თითეული მათგანის ზუსტი ინტერპრეტირება ყველასთვის უნივერსალურად. რიცხვი გახლავთ საფუძველი, რომელსაც გააჩნია თავისი სიტყვა-ასოციაციები. გამოცდილმა ნუმეროლოგმა იცის ამ საბაზისო ცნებებთან მუშაობა და აძლევს მათ განმარტებას. ნუმეროლოგიაში მიღებულია თითეული რიცხვის განხილვა ცალ-ცალკე. მხოლოდ ასე შეიძლება მისი ინდივიდუალური პოტენციალის ამოხსნა. 

დავიწყოთ ამ რიცხვების განმარტება:

ტამპლიერთა ორდენის განადგურება და მათი ქონების საიდუმლო გაქრობა

ტამპლიერები არ კმაყოფილდებოდნენ იდეალურ საზოგადოებაზე ოცნებით. მათ სურდათ საზოგადიების ტრადიციული სტრუქტურის რეორგანიზაცია, ამასთან ევროპა იყო შუალედური ეტაპი სასურველი პროექტის რეალიზაციისთვის. მათი დიდი სურვილი გახლდათ ქრისტიანებსა და მაჰმადიანებს შორის მტრობის მოსპობა. ტამპლიერთა მფარველობით შეაღწია დასავლეთ ევროპაში საღვთო გეომეტრიისა და არქიტექტურის პრინციპებმა. ორდენის გაუქმების შემდეგ, საიდუმლოებათა დიდი ნაწილი დაიკარგა. ტაძრელთა თვალსაზრისით მსოფლიოს ყველა რელიგია წარმოშობილია კაცობრიობის ერთი დიდი პირველრელიგიიდან და ყველა განკერძოებული კულტი უნდა დაუბრუნდეს ამ ერთიანობას.

საღვთო გეომეტრიას ზოგიერთი  ავგაროზული მაგიის ერთ-ერთ ფორმად თვლიდა. გადმოცემით, მას იყენებდა ლეონარდო და ბოტიჩელი. "ტიმეოსში'' პლატონმა შემოქმედს "ტექტონი''-მშენებელი უწოდა. ამგვარად, "არქიტექტონი'' "მთავარი მშენებელია''. პლატონის აზრით, არქიტექტონმა შექმნა კოსმოსი გ ე ო მ ე ტ რ ი ი ს დახმარებით. მე-16 ს-ში ჯონ დი კითხულობდა ლექციებს გეომეტრიის საფუძვლებზე. მან გამოაქვყნა ევკლიდეს ინგლისური თარგმანის წინასიტყვაობა, სადაც ყველა მათემატიკურ მეცნიერებათა წინ დააყენა არქიტექტურა. ის საუბრობდა ქრისტეზე, როგორც "ღვთიურ არქიტექტორზე''. ჯერ კიდევ პლატონი ამტკიცებდა, რომ არქიტექტორი არის ყველასი და ყველაფრის ოსტატი.

ვაჯრა

ვაჯრა გახლავთ ბუდიზმის მნიშვნელოვანი რიტუალური ინსტრუმენტი. სანსკრიტზე ვაჯრა აღნიშნავს ალმასის სიმტკიცეს. ესაა ერთიანი, მტკიცე, ურღვევი ცოდნისა და გაბრწყინების სიმბოლო. ძველი ტექსტებიდან ირკვევა, რომ ვაჯრა არ იყო ყოველთვის სიმშვიდისა და მშვიდობის სიმბოლო. 

პირველად ვაჯრა გაჩნდა ძველ ინდოეთში, სადაც ის გახლდათ ვედური ცის, მთავარ ღმერთ ინდრას (დევთა მეფის) იარაღი. ინდური პურანების თანახმად, ბოროტმა აზურებმა მთლიანად გააქრეს სინათლე და წყალი დედამიწაზე, რამაც ყველასთვის სიცოცხლე შეუძლებელი გახადა. ინდრა უშედეგოდ ებრძოდა დემონთა ღმერთებს და საბოლოოდ დასახმარებლად მოუხმო უმაღლეს ღვთაება ვიშნუს.

პროტოიბერიული ანუ მედიტერანული სამყარო_კ ა ლ ა შ ე ბ ი და ბ უ რ უ შ ე ბ ი

"...მეცნიერებაში მიღებულია აგრეთვე ტერმინი-ხმელთაშუა ზღვის რასსა, მედიტერანული რასსა, ანუ მედიტერანული მოდგმა...საუბარია იმ მოსახლეობაზე, იმ მოდგმაზე, რომელიც სახლობდა პირინეების ნახევარკუნძულიდან ხმელთაშუა ზღვის აუზში, ბალკანებზე, თანამედროვე საბერძნეთში, კავკასიაში და ინდოეთის თანამედროვე ტერიტორიაზე."-ზვიად გამსახურდია

 "მშობლიურ ქვეყანაში მადნეულის გამოლევის, ანდა ამ მადნეულის ტექნიკური თვისებების უვარგისობის გამო მიეშურებოდნენ ახალი ''საძოვრებისაკენ''. ეს იყო არა ხალხთა დიდი გადასახლების, არამედ ქართველურ-კავკასიური ტომების განბნევის, ცალ-ცალკე დასახლების ეპოქა. კავკასიელები ეფუძნებოდნენ იქ, სადაც პოულობდნენ ლითონების მადნებს".-ნიკო მარი

გოდოლი

გოდოლი-მეტაფორულად გამოხატავს ციხესიმაგრის იდეას, მაგრამ მთავარი მისი მნიშვნელობა დაკავშირებულია სიმაღლესთან, რომელიც სიმბოლურ სურათზე გაიგივებულია სულიერებასთან, ზეციურობასა და ღვთიურობასთან.

გოდოლი ხიდია ცასა და დედამიწას შორის, ცხოვრების ხის არქიტექტურული ხორცშესხმა-სამყაროს შექმნის კოსმიური საყრდენი (სწორედ ასეთი კონტექსტში აღიქმებოდა ნიუ-იორკის ტყუპი-ცათამბჯენები, განსაკუთრებით 2001 წლის 11 სექტემბრის მოვლენების შემდეგ). ყველაზე ცნობილი გახლავთ ბაბილონის გოდოლი, რომელიც დაკავშირებულია ბიბლიურ გადმოცემასთან და განასახიერებს ხალხის ამპარტავნებას, ქედმაღლობას, შეტევას  ზეციური სამყაროს დასაპყრობად. რასაც ღმერთმა ენების აღრევით უპასუხა და განფანტა ამპარტავანნი მთელ დედამიწაზე. ბიბლიური ტექსტის მიხედვით, გოდოლი ხალხის გაერთიანების სიმბოლოა, უფრო მეტიც- მათი იდენტურობისა.  ენების აღრევამ გამოიწვია საერთო იდენტურობის დაკარგვა, რასაც გოდოლის მშენებლობის შეწყვეტა და ზეცაში მოხვედრის სურვილზე ხელის აღება მოჰყვა.

არქეტიპი

არქეტიპი-პირველყოფილი სახეების, ცნებების, იდეალების  ერთობლიობა, რომელსაც არ გააჩნია კონკრეტული პროტოტიპი მეხსიერებაში ან ადამიანის პირად გამოცდილებაში.  მას ქმნის კოლექტიური არაცნობიერი. არქეტიპები ადამიანს წინაპრების გამოცდილებით გადაეცემა ქვეცნობიერის დონეზე, ზღაპრისა თუ მითის სიუჟეტი, აღზრდის თავისებურებები, მოგონებები.

არქეტიპები ვლინდება სიზმრებში, ოცნებებში, ხილვებში და სპონტანურად განსაზღვრავს ადამიანის აზროვნებასა და მის ქცევას. სხვა სიტყვებით: არქეტიპი-ესაა თანდაყოლილი საბაზისო "ფსიქიკის კომპლექტი", რომელიც ინსტიქტების მსგავსად ჩაქსოვილია  ამოუცნობ სიღრმეებში.